Omnisense gaat strijd aan met reclamemakers en mediabureaus
Frans Hendrikx, communicatiespecialist en internetpionier van het eerste uur gooit de QR codeknuppel in het reclamehoenderhok. Veel adverteerders weten niet wat ze missen. Volgens Hendrikx krijgen adverteerders van uitgevers veel minder bereik en effectiviteit van hun advertentie(campagne) dan mogelijk is. Adverteren in dagbladen en tijdschriften is een dure grap en steeds minder effectief. Het devies van de ‘weters’: Meer adverteren. Natuurlijk, maar, is dat de oplossing?
Waarom laten uitgevers, reclamemakers en mediabureaus de ultieme schakel tussen print en internet liggen? In de ons omringende landen is QR-code (quick respons code) als cross media instrument al geruime tijd gemeengoed en gewaardeerd als de meest geaccepteerde link tussen print en internet. De QR-code. Een klein grafisch, en niet onaantrekkelijk uitziend en gratis te verkrijgen blokje vernuft uit 1994, kan voor de adverteerder het verschil maken tussen opgemerkt worden en resultaat behalen of verdwijnen in de massale vraag om attentie.
Het kan beter als in een advertentie een QR code wordt geplaatst. De QR code is vergelijkbaar met een streepjescode op producten maar een stuk attractiever. De QR code maakt het voor een lezer mogelijk om met behulp van een smartphone, via de code in de advertentie, veel meer informatie te verkrijgen dan de adverteerder in de advertentie kwijt kan. Gevolg: het contactmoment is langduriger, waardoor de impact van de boodschap groter is. De lezer beleefd de boodschap beter en zal mogelijk zelfs direct tot vervolgactie overgaan. Iets aanschaffen of bestellen. Lezer, adverteerder, uitgever blij.
Het lijkt erop dat uitgevers zo aan het papier gehecht zijn dat ze de mogelijkheden van een nieuw medium als de QR code niet willen zien. De enorme opkomst van nieuwe en slimme generatie mobiele telefoontoestellen en de explosieve groei van social media en netwerken zou de ogen van de communicatiewereld moeten openen. Nieuwe media als de QR code bieden voor uitgevers, reclamemakers en mediabureaus kansen om veel toegevoegde waarde te bieden aan hun klanten. Afnemende abonneebestanden en advertentie- inkomsten zullen wellicht aansporen tot meer aandacht voor veranderingen en creativiteit.
Waarom laten uitgevers, reclamemakers en mediabureaus de ultieme schakel tussen print en internet liggen? In de ons omringende landen is QR-code (quick respons code) als cross media instrument al geruime tijd gemeengoed en gewaardeerd als de meest geaccepteerde link tussen print en internet. De QR-code. Een klein grafisch, en niet onaantrekkelijk uitziend en gratis te verkrijgen blokje vernuft uit 1994, kan voor de adverteerder het verschil maken tussen opgemerkt worden en resultaat behalen of verdwijnen in de massale vraag om attentie.
Het kan beter als in een advertentie een QR code wordt geplaatst. De QR code is vergelijkbaar met een streepjescode op producten maar een stuk attractiever. De QR code maakt het voor een lezer mogelijk om met behulp van een smartphone, via de code in de advertentie, veel meer informatie te verkrijgen dan de adverteerder in de advertentie kwijt kan. Gevolg: het contactmoment is langduriger, waardoor de impact van de boodschap groter is. De lezer beleefd de boodschap beter en zal mogelijk zelfs direct tot vervolgactie overgaan. Iets aanschaffen of bestellen. Lezer, adverteerder, uitgever blij.
Het lijkt erop dat uitgevers zo aan het papier gehecht zijn dat ze de mogelijkheden van een nieuw medium als de QR code niet willen zien. De enorme opkomst van nieuwe en slimme generatie mobiele telefoontoestellen en de explosieve groei van social media en netwerken zou de ogen van de communicatiewereld moeten openen. Nieuwe media als de QR code bieden voor uitgevers, reclamemakers en mediabureaus kansen om veel toegevoegde waarde te bieden aan hun klanten. Afnemende abonneebestanden en advertentie- inkomsten zullen wellicht aansporen tot meer aandacht voor veranderingen en creativiteit.
Geen opmerkingen: